آرژانتین، دیوانه‌وارترین کشور جهان!
می‌گویند آرژانتین سرزمین بی‌قاعدگی‌ها و تناقضات است. اما واقعا منظورشان از این بی‌قاعدگی و دیوانه‌واری چیست؟ چه چیزهایی باعث می‌شود که به این کشور آمریکای لاتین که بیشتر اوقات با مارادونا شناخته می‌شود، چنین لقبی بدهند؟
آرژانتین و اقتصاد دیوانه کننده‌اش
سر در آوردن از اقتصاد آرژانتین برای کارشناسان خبره هم کار سختی است. اقتصاد آرژانتین آن‌قدر بی‌ثبات است که اکثر مردم عملاً تمام پس‌اندازهای زندگی خود را در بحران اقتصادی سال 2001 از دست دادند. سیستم بانکی آرژانتین آن‌قدر غیرقابل اعتماد است که این کشور هنوز هم اکثراً صرفاً با پول نقد فعالیت می‌کند و تا همین اواخر بزرگ‌ترین اسکناس آرژانتین 100 پزویی بود که تقریباً معادل 5.8 دلار می‌شود. واقعاً دیوانه کننده است!
اسکناس ده پزویی آرژانتین | عکس: Diego Torres Silvestre
اعتراضات روزانه
تجمعات اعتراضی یک کار عادی و روتین در آرژانتین است. بعضی اوقات راهپیمایی‌های عظیم برنامه‌ریزی شده است، هزاران نفر به پایتخت می‌آیند تا صدایشان شنیده بشود؛ اما گاهی اصلاً معلوم نیست که گروه آسیب دیده دقیقاً به چه چیزی اعتراض دارند؟ بسته شدن خیابان‌های مرکز شهر بوئنوس آیرس در جریان اعتراضات امری کاملاً رایج است که به‌طور قابل توجهی بر زندگی روزمره شهروندان تأثیر می‌گذارد و آن را مختل می‌کند.
تورم دیوانه کننده
تورم در حدود 40 درصد در سال است، رقمی حیرت انگیز که همه چیز را از اجاره خانه تا قیمت شیر تحت تأثیر قرار می‌دهد. تورم آن‌قدر همیشه وجود دارد که اگر قرارداد کاری (که بسیاری ندارند) داشته باشید، در آن به‌وضوح نوشته می‌شود که حقوق شما باید هر شش ماه، مطابق با تورم افزایش بیابد. هر چند این میزان افزایش حقوق هم کمک خاصی در برآمدن از پس هزینه‌های روزافزون زندگی نمی‌کند.
خیابان‌های پر اتفاق
خیابان‌های آرژانتین بهترین مکان برای دیدن آن چیزی است که به این شکل توصیف می‌شود: el quilumbo Argentino (آرژانتین آشفته و پر همهمه) یک اصطلاح گسترده که هرج و مرج و دیوانگی‌ای که مشخصه‌ی فرهنگ آرژانتین است را نشان می‌دهد. تصادفات رانندگی، داد و بیداد مردم در خیابان‌ها و اتوبوس‌ها با یکدیگر: این‌ها همه تنها بخشی از زندگی روزمره در آرژانتین است.
یک لحظه کسل کننده در خیابان‌های آرژانتین وجود ندارد | عکس: Rodrigo Paredes
بحران هویت
هرچند آرژانتین در قاره‌ی آمریکای لاتین واقع شده است، اما در واقع فقط نسل جدید است که خودش را آمریکای لاتینی می‌داند. آرژانتین مدرن عمدتاً توسط مهاجران اروپایی شکل گرفته که در قرن نوزدهم از آنها دعوت شده که در این کشور سکونت کنند. به همین دلیل بسیاری از نسل‌های قدیمی‌تر، خودشان را بیشتر اروپایی می‌دانند تا متعلق به آمریکای جنوبی که این موضوع شهرت بدی برای آرژانتینی‌ها در بین کشورهای قاره ایجاد کرده است.
جابجایی مرزها
آرژانتین با شیلی، بولیوی، پاراگوئه، برزیل و اروگوئه مرزهای مشترک دارد. برای سال‌ها مرز شیلی موضوع دعوا بین دو کشور بود، چون شیلی مدعی تقریباً تمامی سواحل اقیانوس آرام بود. جنگ بر سر جزایر مالویناس (فالکلند) در سال 1982 جان هزاران نفر را گرفت، طرفین ادعا می‌کردند که مجمع الجزایر جنوبی متعلق به آنها است. اختلافات ارضی در مرزهای شمال شرقی منجر به جنگ اتحاد سه‌گانه شد که هزینه جانی خیلی زیادی برای پاراگوئه داشت.
خارج از زمان
آرژانتین با زمان دیگری متفاوت با کل جهان - به معنای واقعی کلمه - فعالیت می‌کند. دولت برای افزایش گردشگری محلی به سمت سواحل آرژانتین، راهکار متفاوتی داده و آن هم عدم تغییر ساعت در آرژانتین است. یعنی تغییر ساعت در آرژانتین وجود ندارد، به «وقت آرژانتین» روز دیرتر آغاز می‌شود و پایان میابد و دیر رسیدن امر بسیار موجه‌ای است، همه‌ی آرژانتینی‌ها این کار را می‌کنند!
جنون گوشت
درست در زمانی که بقیه دنیا سعی می‌کنند که نسبت به محیط زیست هوشیارتر باشند و گوشت کمتری می‌خورند، آرژانتین همچنان به روند خود ادامه می‌دهد و دست از فرهنگ گوشت خوردن بر نمی‌دارد. هر آرژانتینی به‌طور معمول سالیانه بیش از 63 کیلوگرم گوشت گاو می‌خورد یعنی حدود 50٪ بیشتر از آمریکایی‌ها.
جشن گوشت در آرژانتین | عکس: Nacho Facello
آدم‌های هیستریک
آرژانتین جمله‌ای بسیار خاص برای توصیف رفتار عاشقانه مردم خود دارد: histerico / a. این دقیقاً نشان می‌دهد که عاشقانه‌های آرژانتینی، نمایشی و حول بازی‌های ذهنی می‌گذرد. این موضوع یا باعث می‌شود هیجان زده بشوید و از این موضوع خوشتان بیاید یا به شدت اعصابتان را خورد می‌کند.
آزادی و بی‌قانونی
پیروی از قانون در آرژانتین بیشتر یک امر خیالی است و آن‌قدر که قانون در کشورهای دیگر مهم محسوب می‌شود در آرژانتین جدی گرفته نمی‌شود. پلیس غالباً فاسد است و در ازای چشم پوشی نسبت به جرائم رشوه دریافت می‌کند. البته از طرف دیگر، این قضیه از آنجا که می‌توانید هر کاری که دوست دارید انجام بدهید احساس آزادی باورنکردنی‌ای ایجاد می‌کند، یک امتیاز عجیب در جامعه جهانی امروزی که هر روز بیشتر از دیروز کنترل می‌شود.
خماری‌های تاریخی
آرژانتین تاریخ پر تلاطمی دارد؛ دیکتاتوری‌های پی در پی، قتل مخالفان سیاسی و روشنفکران و لکه‌ی ننگ پذیرفتن نازی‌ها پس از جنگ جهانی دوم. این‌ها تنها چند مورد از این اتفاقات است. اثرات باقیمانده این وقایع تاریخی هنوز در جامعه امروز مشهود است، جایی که اعتراض به هر چیزی که به نظر سرکوبگرانه بیاید، امری عادی است.
تجمع اعتراضی در خیابان‌های بوئنوس آیرس | عکس: Hernán Piñera
تعصبات خانوادگی
در دنیایی که واحدهای خانوادگی هر ساله در حال کمتر شدن است، در آرژانتین، همچنان خانواده حرف اول را میزند. پیوندهای خانوادگی در آرژانتین بسیار مهم است و برای آرژانتینی‌ها اختصاص دادن هر یکشنبه به برنامه‌های خانوادگی، امری معمول است.
نبرد جنسیت‌ها
بیشتر آرژانتینی‌های سنتی، گروهی از دوستان دارند که از دبیرستان با آنها دوست بوده‌اند و اکثر مواقع این گروه هم جنسشان هستند؛ مردها به آن los chicos و خانم‌ها las chicas می‌گویند. گروه‌های دوستی مختلط در آرژانتین خیلی رایج نیست و درست همان‌طور که یکشنبه‌ها را با خانواده‌ها می‌گذرانند، حداقل یک شب در هفته را هم با دوستان‌شان برنامه دارند.
طرفداران دوآتشه فوتبال
فوتبال در آرژانتین مثل مذهب است که طرفداران متعصب خودش را دارد. این هواداران که به آنها barra brava – هولیگان- گفته می‌شود، مانند مجرمان سازمان یافته یا مافیا تلقی می‌شوند. آنها از فروش چندباره بلیط، اجناس و غذا و نوشیدنی در مسابقات فوتبال پول در می‌آورند و به خاطر تاکتیک‌های ارعاب‌شان که اغلب با خشونت همراه است، مشهور هستند.
هولیگان‌ها یا barra brava | عکس: Mango Verde con Sal
آواز خواندن در خیابان‌ها
نکته‌ی جالب درباره آرژانتین این است که مردم علیرغم اقتصاد دیوانه‌وار، تاریخ ترسناک و تورم دیوانه کننده هنوز هم بسیار خوشحال هستند. آن‌قدر خوشحال که هیچ چیزی جلوی آواز خواندن آنها با صدای بلند در ملاعام را نمی‌گیرد. البته این موضوع می‌تواند نشانه‌ای از راحت بودن بسیاری از آرژانتینی‌ها باشد که از شنیدن صدای آواز خواندن خودشان در جایی به‌جز حمام واهمه‌ای ندارند.
نوستالژی بی‌انتها
آرژانتین حالتی دارد که انگار کامل مدرن نشده اما در عین حال غیر مترقی هم نیست و این امر زیبا است. گذشته و آثار آن در آرژانتین با ارزش محسوب می‌شوند- هیچ کس هیچ وقت چیزی را دور نمیاندازد-به این معنی که مکان خوبی برای کلکسیونرهای عتیقه‌جات است، با نوستالژی‌ای که در هر گوشه و کنارش وجود دارد.